بیماری های پوستی زمانی ایجاد می شوند که به بافت درم پوست یا لایه های عمیق تر آسیب وارد شود و باعث درد، عفونت یا سایر شرایط شود.

بسیاری بیماری های پوستی را با قرار گرفتن در معرض نور خورشید مرتبط می دانند با این حال ، بسیاری از چیزها می توانند باعث بیماری پوستی شوند، از بیماری های خودایمنی گرفته تا عفونت هایی که به بافت ها حمله می کنند.

هزاران بیماری پوستی وجود دارد ، از بیماری های پوستی که فقط به یک نقطه خاص از بدن حمله می کنند گرفته تا بیماری هایی که کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهند. در ادامه و در این مطلب به بررسی انواع بیماری های پوستی و دلایل و یا زمان مراجعه به متخصص پوست یا درماتولوژی خواهیم پرداخت.

 | لیست مطالب برای دسترسی سریع |

بیماری پوستی آکانتوز نیگریکانس	بیماری پوستی آکنه	بیماری پوستی آکروسیانوز	بیماری پوستی اگزما
بیماری آلوپسی آندروژنیک (طاسی)	بیماری پوستی پسوریازیس	بیماری پوستی درماتیت سبورئیک	بیماری پوستی لوپوس
بیماری پوستی ویتیلیگو	بیماری پوستی کهیر	بیماری پوستی زگیل	مشکل خشکی پوست
بیماری عفونت قارچی ناخن	بیماری قارچی پوستی کاندیدیازیس	بیماری پوستی ملاسما	بیماری پوستی درماتیت تماسی
بیماری پوستی بلفاریت	بیماری پوستی تبخال	بیماری پوستی لیکن پلان	بیماری پوستی سرخک
بیماری پوستی اکنه روزاسه	بیماری سرطان پوست	بیماری آبله مرغان	خارش پوست

بررسی انواع بیماری های پوستی

بیماری پوستی نامی است که به هر بیماری یا اختلالی که پوست انسان را درگیر می کند داده می شود. درماتولوژی رشته پزشکی است که مسئول تشخیص و درمان بیماری های پوست ، مو، ناخن ، مخاط و بیماری های مقاربتی است.

اگزما، درماتیت آتوپیک، آکنه (آکنه)، پسوریازیس و سایر بیماری‌های پوستی ، عفونت‌های مقاربتی، زگیل، تبخال، زونا، بیماری‌های قارچی، تومورهای خوش‌خیم و بدخیم پوست، بیماری‌های مو ، اختلالات ناخن ، خال و ویتیلیگو شایع‌ترین بیماری های مرتبط با تخصص پوست و مو هستند.

بیماری های پوستی انواع مختلفی دارند و بر اساس علت عفونت (باکتریایی، ویروسی یا قارچی)، آلرژی، واکنش خود ایمنی، انگل یا سرطان دسته بندی می شوند.هر بیماری پوستی علل ، علائم ، تشخیص و درمان مخصوص به خود را دارد که توسط دکتر پوست یا درماتولوژی مورد بررسی قرار می گیرد.

بررسی بیماری های مختلف پوستی :

بیماری پوستی آکانتوز نیگریکانس

آکانتوز نیگریکانس نوعی بیماری پوستی است که با افزایش ضخامت پوست همراه است که در مجاورت چین های بدن ظاهر می شود ، قسمت هایی که بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند،زیر بغل، کشاله ران و گردن هستند.

آكانتوز نيگريكانس مسري يا مضر نيست ، اما گاهي اوقات می توان این بیماری را به عنوان علامتی از یک بیماری دیگر در نظر گرفت ، در واقع، آکانتوز نیگریکانس معمولاً با چاقی ، هیپرانسولینمی وسندرم تخمدان پلی کیستیک همراه است.

پوست ما می تواند نشان دهنده بیماری های خاص داخلی باشد ،آکانتوز نیگریکانس نیز بر همین اساس می تواند نشان دهنده مشکلی در اندام های داخلی باشد.

علل آکانتوز نیگریکانس

آکانتوز نیگریکانس می تواند خوش خیم یا همراه با یک بیماری بدخیم زمینه ای باشد.چاقی و همه شرایطی که با انسولین بیش از حد در خون همراه هستند، عوامل اصلی آکانتوز نیگریکانس به شمار می آیند.

شکل خوش خیم آن عمدتاً افراد زیر 40 سال را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند از نظر ژنتیکی به ارث برسد و بیشتر با غدد درون ریز مانند کم کاری تیروئید ، آکرومگالی ، بیماری تخمدان پلی کیستیک، دیابت مقاوم به انسولین یا بیماری کوشینگ مرتبط است.

شایع ترین علت آکانتوز نیگریکانس مقاومت به انسولین است.

سایر بیماری ها و سندرم های مرتبط با آکانتوز نیگریکانس عبارتند از:

• سندرم Rabson-Mendenhall
• اختلالات تیروئید (مانند کم کاری تیروئید)
• اختلالات غده هیپوفیز
• اختلالات غده آدرنال

علائم آکانتوز نیگریکانس

لکه های تیره که می توانند رنگ آنها از خاکستری تا قهوه ای یا سیاه متفاوت باشد که در نزدیکی چین های بدن قرار دارند.
ناحیه آسیب دیده ممکن است بدبو یا خارش داشته باشد.

چین‌های بدن که معمولاً تحت تأثیر شروع آکانتوز نیگریکانس قرار می‌گیرند عبارتند از:

• پهلوها و پشت گردن
• زیر بغل
• کشاله ران

به ندرت، ضایعات پوستی آکانتوز نیگریکانس می توانند بر این نواحی نیز تأثیر بگذارند:

• صورت (پیشانی)
• رانها
• آرنج
• زانوها
• پستان
• ناف یا شکم
• نوک پستان
• کف دست
• کف پا
• پلک
• لب ها
• حفره دهان
• مقعد

گاهی اوقات، حتی یک تغییر کوچک پوست می تواند یک علامت هشداردهنده اولیه از یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد. به همین دلیل، در صورت مشاهده ناحیه ای از پوست تیره یا ضخیم تر، به ویژه اگر تغییر ناگهانی ظاهر شود، مهم است که به دکتر پوست و مو مراجعه کنید.

با مراجعه به قسمت پوست و مو می توانید با بهترین دکتر پوست شهر خود برای درمان بیماری آکانتوز نیگریکانس و بیماری های پوستی که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد مراجعه کنید.

پیشگیری از بیماری آکانتوز نیگریکانس

حفظ یک سبک زندگی سالم می تواند از بروز آکانتوزیس نیگریکانس در افراد مستعد جلوگیری کند و همچنین خطر ابتلا به بسیاری از انواع دیگر بیماری ها را کاهش دهد. کاهش وزن ، کنترل رژیم غذایی و جایگزینی داروهایی که به ابتلا به این بیماری کمک می‌کنند، همگی در پیشگیری از آکانتوز نیگریکانس مؤثرند. برای پیشگیری از بیماری آکانتوز نیگریکانس به موارد زیر توجه کنید:

از یک رژیم غذایی کنترل شده و سالم استفاده کنید: چاقی شایع ترین علت آکانتوزیس نیگریکانس در بزرگسالان و کودکان است.

قبل از استفاده از کرم ها و سایر محصولات مراقبت از پوست، با یک متخصص پوست مشورت کنید. برخی از محصولات، علاوه بر عدم ایجاد اثرات مثبت می‌توانند باعث تحریک پوست و بدتر شدن وضعیت شوند،استفاده از کرم مناسب تنها با شناخت نوع پوست ممکن است ، دکتر پوست تهران و یا هر شهر دیگر می تواند به شما در شناخت نوع پوستی که دارید و محصولاتی که باید برای حفظ سلامت پوست استفاده کنید کمک کند.

مراجعه به متخصص پوست یا درماتولوژی به کنترل و درمان بیماری آکانتوز نیگریکانس کمک می کند.

بیماری پوستی آکنه

یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی ، آکنه است که به دلیل مسدود شدن منافذ پوست در پاسخ به التهاب غدد چربی ایجاد می‌شود که در این حالت منجر به تولید سبوم اضافی پوست می‌شود. هنگامی که منافذ با سلول های مرده و کراتین مسدود می شوند، جوش های سرسیاه و سایر علائم مانند انواع جوش و کیست ظاهر می شوند.

آکنه به عنوان یک بیماری مزمن در نظر گرفته می شود و فقط یک تغییر گذرا محدود به دوران نوجوانی نیست، اگرچه در این مرحله شیوع بیشتری دارد، اما می تواند در بزرگسالان نیز در مراحل مختلف و به دلایل مختلف خود را نشان دهد. در نوجوانان، این بیماری بیشتر شایع است، زیرا در این مرحله است که تولید هورمون بیشتر است.

به دلیل شایع بودن این نوع مشکل پوستی، علائم به راحتی قابل تشخیص است. افراد ممکن است در موارد جدی تر، علائمی مانند درد، خارش و سوزش را در محل آکنه تجربه کنند.

علل آکنه

عللی که باعث ایجاد آکنه می شوند می توانند منشأ و ماهیت متفاوتی داشته باشند شایع ترین علل آکنه عبارتند از  :

• عدم تعادل هورمونی
• علل باکتریایی : باکتری به نام Propionibacterium Acnes
  استعداد ژنتیکی

آکنه می تواند علت ژنتیکی، هورمونی، باکتریایی یا روانی داشته باشد. استعداد خانوادگی به شدت بر ظاهر جوش ها تأثیر می گذارد، اما همچنین تغییرات هورمونی ( سیکل قاعدگی ، بارداری ، نوجوانی) نقش اصلی را در ظاهر آن ایفا می کند. استرس و اختلالات روانی نیز می تواند یکی از دلایل اکنه باشد.

بیماری پوستی آکروسیانوز

آکروسیانوز یک اختلال گردش خون است که با تغییر رنگ مداوم مایل به آبی در انتهای بدن ،برای مثال نوک انگشتان دست مشخص می شود. این بیماری در اثر اسپاسم عروق مویرگی کوچک در پاسخ به سرما ایجاد می شود.

آکروسیانوز به طور متقارن به خصوص در دست ها، پاها و قسمت های انتهایی صورت رخ می دهد.آکروسیانوز با درد همراه نیست.

علل

علت دقیق آکروسیانوز ناشناخته است. گاهی اوقات، این بیماری به دلیل عوارض برخی داروها ایجاد شده است. برخی از داده های اپیدمیولوژیک نشان می دهد که آب و هوای سرد و شاخص توده بدنی پایین ( BMI ) از عوامل خطر هستند. علاوه بر این، آکروسیانوز بیشتر در زنان جوان (زیر 30 سال) شایع است و اغلب پس از یائسگی به طور کامل برطرف می شود.

بیماری پوستی اگزما 

اگزما یک بیماری پوستی است که در اثر درماتیت آتوپیک به معنای التهاب پوست و افزایش حساسیت پوستی ایجاد می شود که اغلب به دلایل ارثی است.

اگزما به طور کلی باعث تحریک ، خارش، قرمزی و خشکی پوست می شود تا جایی که ترک خودردگی در پوست ایجاد می شود.

علائم اگزما

اگزما معمولاً با علائم زیر همراه است :

• خشکی و ترک خوردگی پوست
• خارش
• برجستگی های کوچک روی پوست به رنگ قهوه ای یا سیاه
• ضخیم شدن پوست
• رنگدانه های تیره پوست در ناحیه اطراف چشم
• زخم پوست و حساسیت آن به خارش
• جوشی که ظاهر می شود و سپس ناپدید می شود
• خارش شدید که در طول شب بدتر می شود.
• تورم در نواحی خاص

علل و عوامل خطر اگزما

عامل اصلی اگزما ناشناخته است و اگزما اغلب بسته به نوع آن به دلایل مختلفی منجر می شود که اغلب به دلایل زیر است:

• فاکتور ژنتیکی : بسیاری از مطالعات نشان داده اند که عوامل ژنتیکی با ببیماری اگزما مرتبط است.
• قرار گرفتن در معرض موادی که باعث تحریک پوست می شوند مانند برخی از انواع صابون، عطر، پارچه و..
• عفونت : عفونت قارچی، باکتریایی یا ویروسی.
• قرار گرفتن در معرض فشار یا گرمای خارجی.
• تغییرات هورمونی در بدن.
• قرار گرفتن در معرض استرس یا فشار روانی

برای درمان بیماری اگزما لازم است تا فرد به متخصص پوست یا درماتولوژی مراجعه کند.

بیماری آلوپسی آندروژنیک (طاسی)

در حالی که مردان از «طاسی با الگوی مردانه» یا عقب‌رفتن خط موی جلو رنج می‌برند ، زنان معمولاً از طاسی الگوی زنانه رنج می‌برند که به کاهش نسبت موهای بالای سر یا تاج با حفظ خط موی جلو اشاره دارد.

ریزش موی ارثی بیشتر در مردان دیده می شود، اما در زنان نیز رخ می دهد.

شایع ترین نوع ریزش مو در مردان در حدود سن 30 سالگی شروع می شود ، اما می تواند در هر سنی پس از بلوغ رخ دهد.
اعتقاد بر این است که طاسی با الگوی مردانه ارثی است و همچنین بستگی به میزان تبدیل هورمون مردانه تستوسترون در پوست سر به هورمون دیگری به نام هیدروکسی تستوسترون دارد.

سرعت یا کندی پیشرفت طاسی و الگوی ریزش مو از نظر ژنتیکی تعیین می شود.

علل طاسی ژنتیکی

خطر ریزش موی ارثی در صورتی افزایش می‌یابد که فرد خویشاوندانی داشته باشد که دچار ریزش مو شده‌اند، زیرا عوامل ژنتیکی زیادی بر این موضوع تأثیر می‌گذارند، مانند:

• سنی که ریزش مو شروع می شود
• سرعت ریزش مو
• الگو و میزان ریزش مو / طاسی
• تغییر چرخه مو با ریزش موی ارثی
• کوچک شدن فولیکول های مو

درمان آلوپسی آندروژنیک (طاسی)

درمان های موثری برای برخی از انواع ریزش مو موجود است که ممکن است بتواند جلوی ریزش مو را بگیرد و یا حداقل ریزش مو را کند کند.

درمان ریزش مو شامل داروها و جراحی برای تقویت رشد مو و کاهش ریزش مو به شرح زیر است:

• درمان دارویی
• جراحی کاشت مو
• لیزر درمانی

پیشگیری :

• از بستن موها به روشی مانند قیطان، کش یا دم اسبی خودداری کنید.
• از پیچاندن، مالیدن یا کشیدن موها خودداری کنید.
• از اننقال حرارت بیش از حد به موها خودداری کنید.

برای درمان ریزش مو می توانید به دکتر پوست و مو مراجعه کنید.

بیماری پوستی پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که هر دو جنس (مرد و زن) را به نسبت تقریبا مساوی درگیر می کند و بر چرخه زندگی سلول های پوست تأثیر می گذارد و سرعت رشد آنها را افزایش می دهد که منجر به تجمع سلول ها در سطح می شود.

پسوریازیس خشک، قرمز و خارش دار است. معمولا 28 روز طول می کشد تا سلول های تشکیل دهنده پلاک های پسوریازیس از لایه تحتانی پوست به لایه بالایی پوست مهاجرت کنند. این فرآیند برای یک فرد مبتلا به پسوریازیس در یک دوره بیش از 3 تا 4 روز رخ می دهد.

پسوریازیس معمولا در مفاصل مانند آرنج و زانو ظاهر می شود، اما همچنین می تواند در هر قسمت از بدن مانند دست ها ، پا ، گردن ، پوست سر و صورت نیز ظاهر شود.

برخی از انواع پسوریازیس ممکن است ناخن ها، دهان و ناحیه اطراف اندام تناسلی را درگیر کند.

انواع پسوریازیس

پسوریازیس پلاکی : پسوریازیس پلاکی شایع ترین نوع پسوریازیس است، زیرا 80 درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس را تحت تاثیر قرار می دهد.پسوریازیس پلاکی سبب ایجاد لکه های ضخیم پوستی می شود که ممکن است با خارش همراه باشند.

پسوریازیس روده ای یا معمولی: پسوریازیس روده ای شکلی از پسوریازیس در بدن است که به صورت لکه های کوچک قرمز یا صورتی به خصوص در تنه بدن و اندام ها ظاهر می شود. پسوریازیس روده ای اغلب در دوران کودکی یا جوانی ظاهر می شود و می تواند در نتیجه عفونت های باکتریایی مانند عفونت تنفسی رخ دهد. این نوع پسوریازیس بعد از پسوریازیس پلاکی دومین نوع شایع است که حدود 10 درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس را تحت تاثیر قرار می دهد.

پسوریازیس اریتماتوز: پسوریازیس اریترودرمیک کمترین نوع پسوریازیس پوستی است و در 3 درصد از بیماران پسوریازیس ظاهر می شود و به صورت راش قرمز و پوسته پوسته است که بیشتر قسمت های بدن را می پوشاند و باعث خارش شدید می شود.

درمان پسوریازیس اریتماتوز معمولاً مستلزم مراجعه فوری به پزشک است، زیرا این نوع پسوریازیس می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

پسوریازیس معکوس: پسوریازیس معکوس ظاهر لکه های پوستی نرم، قرمز و ملتهب است که در چین های پوستی، مانند زیر بغل، بین ران ها و زیر سینه ایجاد می شوند.

پسوریازیس پوسچولار: پسوریازیس پوسچولار اغلب بزرگسالان را مبتلا می‌کند و معمولاً به شکل تاول‌های سفید غیرعفونی پر از چرک در نواحی کوچک بدن مانند دست‌ها و پاها ظاهر می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند گسترش یابد و در هر نقطه از بدن بوجود آید.

علل پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که در نتیجه اختلال در فعالیت نوع خاصی از گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت ایجاد می شود . از آنجایی که این سلول ها به اشتباه به سلول های پوست سالم حمله می کنند، بدن به این حمله با تولید سلول های پوستی سالم بیشتری به سرعت پاسخ می دهد.

در موارد عادی، بدن هر 10 تا 30 روز یک بار سلول های پوست را جایگزین می کند، اما در موارد پسوریازیس ، سلول های جدید پوست هر 3 تا 4 روز رشد می کنند. این سلول های پوستی جدید خیلی سریع به لایه بیرونی پوست رفته و در آنجا جمع می شوند و لایه های ضخیم پوسته پوسته ای روی سطح پوست ایجاد می کنند.

علت اصلی اختلال ایمنی و بروز پسوریازیس همچنان نامشخص است ، اما کارشناسان بر این باورند که عوامل ژنتیکی در بروز آن نقش دارند، زیرا حدود 40 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را دارند.

محرک های پسوریازیس

پسوریازیس پوستی اغلب هنگامی که بیمار در معرض یکی از عوامل تحریک کننده زیر قرار می گیرد ظاهر می شود یا علائم آن شدیدتر می شود:

• هوای سرد
• نوشیدن الکل در مقادیر زیاد
• سیگار کشیدن
• داشتن بیماری های ایمنی مانند نقص ایمنی اکتسابی یا آرتریت روماتوئید
• عفونت ها مانند گلو درد
• آسیب به پوست مانند قرار گرفتن در معرض زخم، خراش، نیش حشرات یا آفتاب سوختگی
• استرس و تنش روانی
• برخی از داروها مانند داروهای حاوی لیتیوم و داروهایی برای درمان فشار خون بالا مانند بتابلوکرها و ضد مالاریا

لازم به ذکر است که پسوریازیس یک بیماری مسری نیست.

علائم پسوریازیس

علائم پسوریازیس از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به نوع پسوریازیس که بیمار از آن رنج می برد بستگی دارد. شایع ترین علائم پسوریازیس عبارتند از :

• ظاهر لکه های قرمز و ملتهب روی پوست پوشیده از فلس های نقره ای ضخیم.
• خشکی و زخم شدن پوست مستعد خونریزی.
• خارش، سوزش و درد در اطراف لکه ها.
• تغییر ضخامت ناخن ها.
• تورم و درد در مفاصل
• شوره سر در مو و پوست سر

اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس دوره‌هایی از علائم را تجربه می‌کنند که چند روز یا چند هفته طول می‌کشد و سپس فروکش می‌کند. ممکن است علائم به طور کامل ناپدید شوند و مورد توجه قرار نگیرند، اما این علائم پسوریازیس اغلب در عرض چند هفته یا چند ماه عود می کنند.

درمان پسوریازیس

هدف درمان پسوریازیس کاهش شدت علائم پسوریازیس مانند خارش و جلوگیری از عفونت های پوستی، ترک ها یا عفونت های ثانویه در پوست در نتیجه خراشیدگی و جراحت پوست است. روش های مختلف درمان پسوریازیس را می توان به 3 گروه تقسیم کرد :

درمان موضعی پسوریازیس

استفاده از کرم ها و پمادهایی که روی پوست مالیده می شود و برای درمان موارد خفیف تا متوسط ​​پسوریازیس استفاده می شود.

فتوتراپی برای پسوریازیس

فتوتراپی با قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، از طریق نور مصنوعی یا نور طبیعی مانند قرار گرفتن در برابر نور خورشید انجام می شود.

قرار گرفتن در معرض هر دو اشعه ماوراء بنفش B یا UVB و اشعه ماوراء بنفش A یا UVA علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​را کاهش می دهد.

درمان پسوریازیس با داروهای خوراکی و تزریقی

پزشک همچنین ممکن است از داروهای خوراکی یا داروهای تزریقی در موارد پسوریازیس شدید ، یا در مواردی که پسوریازیس به انواع دیگر درمان‌ها پاسخ نمی‌دهند، استفاده کند.

با مشاهده علائم پسوریازیس ، توصیه می شود به متخصص پوست یا درماتولوژی مراجعه کنید.

بیماری پوستی درماتیت سبورئیک

درماتیت سبورئیک یا اگزمای سبورئیک یک بیماری شایع پوستی مزمن است که بیشتر پوست سر را درگیر می‌کند و همچنین ممکن است به برخی از قسمت‌های دیگر بدن، به‌ویژه مکان‌های غنی از غدد چربی سرایت کند.

درماتیت سبورئیک با ظاهر شدن چند لکه قرمز روی پوست روشن و یا لکه های روشن روی پوست تیره ظاهر می شود. شدت درماتیت سبورئیک از پوسته پوسته شدن خفیف ناحیه آسیب دیده تا قرمزی و لایه برداری شدید پوست متغیر است.

درماتیت سبورئیک علاوه بر پوست سر می تواند صورت به خصوص گونه ها، پلک ها و بینی را نیز درگیر کند.لازم به ذکر است که شوره سر شکل خفیف و غیر التهابی درماتیت سبورئیک است.

علل درماتیت سبورئیک

تا به امروز، علت اصلی درماتیت سبورئیک به طور دقیق شناخته نشده است، اما ممکن است که درماتیت سبورئیک با علل زیر همراه باشد:

فلور طبیعی که روی پوست یافت می‌شود، به‌ویژه نوع خاصی به نام مالاسزیا که گاهی اوقات ممکن است به‌طور غیرطبیعی روی پوست رشد کند و منجر به ترشح بیش از حد معمول چربی در پوست می‌شود.
ژن ها و عوامل ارثی
فشار عصبی
حساسیت به هوای خشک یا سرد
حساسیت به دارو
اختلالات سیستم ایمنی.

عوامل خطر درماتیت سبورئیک

گروه خاصی از افراد ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به درماتیت سبورئیک باشند، مانند افرادی که ایمنی بدنشان کاهش یافته یا افرادی که بیماری هایی دارند که باعث نقص ایمنی می شوند، مانند:

1- بیماران مبتلا به ایدز : بین درماتیت سبورئیک و ایدز رابطه قوی وجود دارد، زیرا درماتیت سبورئیک حدود 85 تا 95 درصد افراد مبتلا به HIV را تحت تاثیر قرار می دهد.
2- بیماران مبتلا به سندرم داون
3- افراد مبتلا به پسوریازیس، یا دارای سابقه خانوادگی پسوریازیس
4- افرادی که قبلاً تحت عمل پیوند عضو قرار گرفته‌اند که معمولاً ایمنی آنها پایین است
5- افراد مبتلا به برخی بیماری های عصبی و روانی مانند پارکینسون، صرع و افسردگی

علاوه بر موارد فوق، افرادی که از آکنه رنج می برند ممکن است از درماتیت سبورئیک صورت نیز رنج ببرند، یا افرادی که از انواع خاصی از داروها مانند لیتیوم و کلرپرومازین استفاده می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به درماتیت سبورئیک هستند.

همچنین عادات یا اعمال خاصی وجود دارد که می تواند یک عامل خطر برای اگزمای سبورئیک باشد، مانند:

افزایش وزن بیش از حد
عدم مراقبت مناسب از پوست
مصرف بیش از حد مشروبات الکلی

علائم درماتیت سبورئیک

علائم درماتیت سبورئیک در بزرگسالان ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما اکثریت قریب به اتفاق درماتیت سبورئیک با علائم زیر خود را نشان می دهد:

• بثورات پوستی
• خارش و قرمزی
• ریزش مو
• التهاب پلک ها و التهاب فولیکول های مو
• قرمزی چین های پوستی در نواحی حساس از جمله اندام تناسلی، زیر بغل و سینه ها
• شوره سر که با مو مخلوط می شود و روی گردن و تیغه های شانه می افتد

در مورد علائم درماتیت سبورئیک در کودکان ، اغلب با ظهور فلس‌های زرد یا قهوه‌ای در پوست سر یا روی گونه‌ها مشخص می‌شود و این پوسته‌ها معمولاً قبل از بلوغ یک سال ناپدید می‌شوند.

علائم درماتیت سبورئیک ممکن است در نواحی زیر ظاهر شود :

• صورت
• داخل و اطراف گوش
• ابرو
• پلک ها
• اطراف بینی
• قسمت بالایی پشت
• قسمت میانی ناحیه قفسه سینه
• اطراف ناحیه ناف

درماتیت سبورئیک و ریزش مو

ممکن است برخی بپرسند که آیا درماتیت سبورئیک باعث ریزش مو می شود؟ پاسخ منفی است، اما می توان درماتیت سبورئیک را به عنوان یک محرک ریزش مو در نظر گرفت، زیرا خارش بیش از حد سر ممکن است منجر به التهاب فولیکول های مو شود که منجر به ریزش موقت مو می شود و پس از از بین رفتن و درمان درماتیت سبورئیک، موها دوباره رشد خواهند کرد.

دکتر پوست و درماتولوژی از آزمایشات مختلف برای تشخیص بیماری درماتیت سبورئیک استفاده می کند. متخصص پوست قادر است تا بیماری سبورئیک را تشخیص داده و درمان کند.

بیماری پوستی لوپوس

لوپوس یک بیماری التهابی مزمن است که زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به سلول ها و اندام های خود بدن حمله می کند . التهاب ناشی از این بیماری بسیاری از اندام های بدن مانند: پوست، مفاصل، قلب، ریه ها، کلیه ها و سلول های خونی را درگیر می کند.

انواع لوپوس

انواع لوپوس عبارتند از:

لوپوس اریتماتوی سیستمیک: لوپوس اریتماتوی سیستمیک تقریباً تمام قسمت های بدن را درگیر می کند و اندام هایی که بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند پوست، مفاصل، کلیه ها، ریه ها و خون هستند.

لوپوس اریتماتوی دیسکوئید: لوپوس اریتماتوی دیسکوئید یا لوپوس اریتماتوی پوستی فقط پوست را درگیر می کند، بنابراین به آن لوپوس جلدی نیز می گویند و با ظاهر شدن راش های حلقوی (دیسک مانند) در صورت، گردن و پوست سر همراه است.

لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو: لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو پس از مصرف انواع خاصی از داروها بروز می کند. این نوع بیماری قسمت های زیادی از بدن را درگیر می کند. شایان ذکر است که علائم لوپوس اریتماتوز پس از قطع مصرف برخی داروها از بین می رود.

لوپوس اریتماتوز نوزادان یا لوپوس اریتماتوز در کودکان، نوع بسیار نادری از بیماری است که نوزادان را مبتلا می کند. اتفاقی که می افتد این است که خانم باردار آنتی بادی های خاصی (مرتبط با بیماری) را دفع می کند و این آنتی بادی ها چند هفته پس از تولد توانایی ایجاد بیماری در نوزاد را دارند و مهم ترین علامت متمایز کننده بیماری، بثورات پوستی است.
لوپوس اریتماتوز ممکن است چندین ماه در نوزادان باقی بماند تا اینکه محو شود و کاملاً ناپدید شود. اما گاهی اوقات ممکن است منجر به اختلال در سیستم الکتریکی قلب نوزاد شود و به این حالت بلوک مادرزادی قلب می گویند.

علل لوپوس

لوپوس یک بیماری خودایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن انسان به جای محدود شدن به حمله به مواد خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها، به سلول های سالم بدن نیز حمله می کند و این امر منجر به التهاب و آسیب به بسیاری از اندام ها می شود.

اگرچه علت لوپوس هنوز ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که علت لوپوس ممکن است به دلیل ترکیبی از علل ارثی (ژنتیکی) و محیطی باشد. برای مثال، ممکن است فردی استعداد ابتلا به بیماری را به ارث ببرد، اما به آن مبتلا نشود، مگر زمانی که در معرض تأثیر یک عامل خاص در محیط اطراف خود قرار گیرد، مانند آلودگی به یک ویروس خاص یا در نتیجه مصرف یک داروی خاص

عوامل متعددی در ایجاد لوپوس نقش دارند که عبارتند از:

جنسیت: لوپوس زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد. زنان همچنین ممکن است علائم شدیدتری را در دوران بارداری و با دوره های قاعدگی خود با ابتلا به لوپوس تجربه کنند.

سن: از آنجایی که اکثر موارد در سنین بین 16 تا 41 سال رخ می دهد، شایان ذکر است که همه گروه های سنی از جمله نوزادان مستعد ابتلا به لوپوس هستند.

نژاد: این بیماری در سیاه پوستان آفریقایی، آسیایی ها و افراد اسپانیایی تبار شایع تر است.

نور خورشید: قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش نور خورشید ممکن است باعث ضایعه پوستی یا علائم داخلی مشخصه لوپوس اریتماتوز شود. اعتقاد بر این است که قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش منجر به تجمع آلبومین (پروتئین) خاصی در سطح سلول های پوست می شود.

داروها : مصرف طولانی مدت برخی داروها منجر به ظهور لوپوس در برخی از بیماران می شود.

مواد شیمیایی: مواجهه مزمن با برخی مواد شیمیایی مانند جیوه و دی اکسید سیلیکون ممکن است منجر به ایجاد لوپوس شود.

علائم لوپوس

علائم و نشانه های لوپوس ممکن است به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شوند ، خفیف یا شدید و موقت یا دائمی باشند. لوپوس معمولاً دارای خصوصیات و خصوصیات متوسطی است که به صورت مراحل (قسمت‌های) بدتر شدن علائم و به دنبال آن یک دوره بهبود یا تا زمانی که علائم و نشانه‌ها برای مدت معینی از بین می‌روند، ظاهر می‌شود که به مرحله بهبودی معروف است. . [1،2،3]

علائم و نشانه های لوپوس به نوع لوپوسی که بیمار را درگیر می کند و اندام هایی که تحت تأثیر آن قرار می گیرند بستگی دارد، شایع ترین علائم لوپوس عبارتند از :

• تب و درجه حرارت بالا
• فرسودگی
• زخم در حفره دهان
• کاهش یا افزایش وزن بیش از حد
• درد و تورم در مفاصل
• ریزش موهای بدن به خصوص موهای سر
• تنگی نفس
• درد در ناحیه قفسه سینه
• خشکی چشم
• اضطراب و افسردگی
• از دست دادن حافظه
• آبی رنگ شدن انگشتان دست و پا در مواجهه با سرما
• بثورات روی صورت
• ضایعه پوستی که با قرار گرفتن در معرض آفتاب تشدید می شود

لوپوس همچنین ممکن است بر کلیه ها نیز تأثیر بگذارد که در این صورت علائم لوپوس روی کلیه ها عبارتند از:

• تورم پا، افزایش وزن
• تورم ناگهانی و بدون دلیل بدن
• وجود خون در ادرار
• فشار خون
• ادرار کف آلود
• افزایش ادرار به خصوص در شب

متخصص پوست یا درماتولوژی قادر است تا بیماری لوپوس را تشخیص داده و برای کنترل آن یک برنامه درمانی اعمال کند.

بیماری پوستی ویتیلیگو

ویتیلیگو اختلالی است که با ظاهر شدن لکه های سفید روی پوست و تغییر رنگ بافت پوست در نواحی خاصی از بدن مشخص می شود . ویتیلیگو همچنین ممکن است غشاهای مخاطی مانند دهان، بینی و چشم ها را تحت تاثیر قرار دهد.

علت اصلی ویتیلیگو ناشناخته است، اما پزشکان معتقدند که این یک بیماری خودایمنی است که سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد تا سلول های خاصی را از بین ببرد.

زمانی که فرد دچار ویتیلیگو می شود، متوجه از بین رفتن رنگ پوست و پیدایش لکه های سفید روی پوست در قسمت های مختلف بدن می شود.ویتیلیگو یک بیماری غیر واگیر است و به هیچ وجه از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود و همچنین یک بیماری بدون درد است و عواقب زیادی ندارد اما می تواند عواقبی را برای روان فرد مبتلا به همراه داشته باشد.

انواع ویتیلیگو 

انواع مختلفی از ویتیلیگو وجود دارد و هر نوع به ناحیه ای که لکه های سفید در آن ظاهر می شود و به میزان گسترش آنها بستگی دارد. انواع ویتیلیگو ممکن است شامل یکی از موارد زیر باشد:

ویتیلیگوی عمومی: شایع ترین نوع است و زمانی رخ می دهد که لکه های سفید تقریباً در سراسر بدن ظاهر می شود.
ویتیلیگو جزئی: زمانی رخ می دهد که ویتیلیگو در یک ناحیه از بدن مانند صورت یا دست محدود می شود.
ویتیلیگوی کانونی: ویتیلیگوی خفیف است که زمانی رخ می‌دهد که رنگ سفید به صورت یک نقطه ظاهر شود و در قسمت های مختلف بدن پخش نشود.
ویتیلیگو تریکروم: زمانی اتفاق می‌افتد که ناحیه‌ای با رنگ شدید، به دنبال آن ناحیه‌ای با رنگ روشن‌تر و به دنبال آن رنگ پوست معمولی وجود دارد.

علل ویتیلیگو

علت دقیق ویتیلیگو مشخص نیست، اما عوامل متعددی ممکن است علت احتمالی ویتیلیگو باشند ، ایین عوامل عبارتند از :

بیماری‌های خودایمنی : در بیماری های خود ایمنی که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های داخلی حمله می کند و سلول‌های ملانین پوست مورد حمله قرار می‌گیرند.
عوامل ژنتیکی: ژن ها ممکن است نقش مهمی در افزایش بروز ویتیلیگو داشته باشند.
نژاد: ویتیلیگو ممکن است همه نژادها را درگیر کند ، اما افراد تیره پوست بیشتر در معرض ابتلا هستند.

یکی از دلایل ویتیلیگو ناگهانی ممکن است قرار گرفتن در معرض یکی از موارد زیر باشد:

• آفتاب سوختگی یا بریدگی شدید
• سموم، مواد شیمیایی
• سطوح بالای استرس

علائم ویتیلیگو

بروز لکه های سفید روی پوست از مهم ترین علائم ویتیلیگو و بارزترین علامت ویتیلیگو است، این لکه ها معمولاً در نواحی در معرض نور خورشید مانند دست ها پخش می شوند.

عوارض ویتیلیگو

• اثرات روانی
• آفتاب سوختگی
• مشکلات بینایی و چشم
• از دست دادن شنوایی

متخصص پوست یا درماتولوژی پزشکی است که در زمینه درمان بیماری ویتیلیگو که یک بیماری پوستی محسوب می شود تخصص دارد.

برای درمان بیماری ویتیلیگو ، باید به یک دکتر پوست خوب مراجعه کرد.

بیماری پوستی کهیر

کهیر واکنش آلرژیک بدن به دارو، غذا یا موارد دیگر است و در بیشتر موارد به صورت کبودی های صورتی یا قرمز یا برآمدگی های آلرژیک خارش دار روی پوست ظاهر می شود.کهیر یک بیماری شایع است که 10 تا 20 درصد مردم در طول زندگی خود به آن مبتلا می شوند و همچنین قابل ذکر است که زنان بیشتر مستعد ابتلا به کهیر هستند.

انواع کهیر

کهیر به دو نوع اصلی تقسیم می شود :

کهیر حاد یا موقت که ممکن است برای ساعت ها و تا 6 هفته ادامه داشته باشد.
کهیر مزمن یا مداوم که بیش از 6 هفته طول می کشد و ممکن است ماه ها یا سال ها ادامه یابد.

علل کهیر

علت کهیر در بیش از نیمی از موارد مشخص نیست، اما برخی از آلرژن‌های اطراف فرد، ترشح هیستامین و سایر مواد شیمیایی را تحریک می‌کنند که به نوبه خود باعث التهاب و احتباس مایعات در بدن و در نتیجه بروز کهیر می‌شود.

موارد زیر شایع ترین آلرژن های کهیر هستند :

• داروها مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
• غذاهایی مانند صدف، تخم مرغ، آجیل، توت فرنگی و شکلات
• عفونت و التهاب، مانند آنفولانزا ، سرماخوردگی، عفونت مجاری ادراری و گلودرد
• شوره حیوانات خانگی
• نیش برخی از حشرات
• تغییرات دما یا درجه حرارت بالا
• گیاهانی مانند گزنه و بلوط
• قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید
• برخی از بیماری ها مانند لوپوس
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص
• خراش
• خودایمنی
• بیماری هایی مانند اختلال عملکرد تیروئید، هپاتیت C، تومورها و سرطان

علائم کهیر

کهیر به صورت کبودی یا به شکل قرص هایی به نام قرص های آلرژی ظاهر می شود که با موارد زیر همراه است:

رنگ قرمز یا صورتی
بیضی شکل
احاطه شده توسط هاله قرمز

قرص های آلرژی اغلب به صورت دسته ای یا گروهی ظاهر می شوند که از صورت و اندام ها شروع می شود.
کبودی ها اغلب پس از یک روز ناپدید می شوند، اما ممکن است دوباره ظاهر شود.

شایان ذکر است کهیر ممکن است با شوک آلرژیک یا آنافیلاکسی همراه باشد که ممکن است باعث خفگی شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشد.

ظهور علائم زیر همراه با کهیر مستلزم مراجعه به اورژانس در نزدیکترین بیمارستان است:

• استفراغ، حالت تهوع
• تورم مخاط دهان، یا تورم زبان ، لب ها یا گلو
• ضربان قلب سریع
• سرگیجه
• احساس اضطراب ناگهانی
• مشکل تنفس
• رطوبت، خنکی پوست

پیشگیری از کهیر 

با انجام اقدامات زیر می توان از بروز کهیر جلوگیری کرد :

• از مواد آلرژی زا یا چیزهایی که احتمالاً باعث واکنش آلرژیک می شوند دوری کنید.
• از حضور مکان های با رطوبت بالا اجتناب کنید.
• لباس های سبک و راحت بپوشید.
• از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.
• کاهش استرس روحی و جسمی.
• استفاده از واکسن های آلرژی.

درمان کهیر نیازمند معاینه توسط دکتر فوق تخصص پوست و استفاده از برنامه درمانی تجویز شده توسط پزشک است.

بیماری پوستی زگیل

زگیل ها به عنوان برآمدگی های پوستی خشن و بدون درد تعریف می شوند که معمولاً روی انگشتان یا دست ها ظاهر می شوند و ممکن است به صورت جداگانه یا گروهی ظاهر شوند.

اکثر زگیل ها بدون نیاز به درمان خود به خود از بین می روند با این حال برخی درمان های دارویی و طبیعی برای از بین بردن زگیل وجود دارد.

انواع زگیل

انواع زگیل‌ها بسته به علت شکل‌گیری و محل ظاهر شدن در بدن متفاوت است :

• زگیل پا
• زگیل دست
• زگیل ناحیه تناسلی
• زگیل صاف
• زگیل دهان

علل زگیل

زگیل در نتیجه رشد غیر طبیعی پوست و به دلیل یکی از ویروس های عفونی به نام ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV ایجاد می شود که این ویروس در بیش از 60 نوع در طبیعت وجود دارد که برخی از آنها باعث ایجاد زگیل های پوستی می شوند.

یکی از دلایل بروز زگیل، انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر با دست زدن به وسایل شخصی فرد مبتلا و از طریق زخم های سطحی پوست است که ورود ویروس را تسهیل می کند.

یکی دیگر از علل زگیل، رابطه جنسی است ، زیرا برخی از انواع این ویروس اندام تناسلی را آلوده می کند.بنابراین زگیل یک بیماری مسری است.

علائم زگیل

علائم زگیل محدود به شکل خود زگیل است :

• بیرون زدگی پوست در ابتدای زگیل
• بافت خشن به رنگ سفید ،قرمز یا صورتی
• خارش

پیشگیری از زگیل

از طریق مراحل زیر می توان از زگیل پیشگیری کرد:

• شستن مکرر دست ها با آب و صابون
• خودداری از استفاده از وسایل شخصی افراد مبتلا به زگیل
• توجه به موارد بهداشتی در رابطه جنسی

دزمان زگیل با مراجعه زودهنگام به دکتر پوست یا درماتولوژی ممکن است. بهترین دکتر پوست ، با معاینه فرد زگیل را تشخیص داده و یک برنامه درمانی مناسب تجویز می کند.

بیماری پوستی آفتاب سوختگی

بسیاری از ما پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای مدت طولانی دچار آفتاب سوختگی می شویم که باعث قرمزی، سوزش و سوختگی پوست می شود.

اگر دوره تماس کوتاه باشد، پوست قرمز و تحریک شده به نظر می رسد و اگر دوره مواجهه طولانی باشد، میزان سوزش شدید است و حباب هایی روی پوست ظاهر می شود یا تاول ها با علائم دیگری مانند تب، حالت تهوع،سردرد و خستگی عمومی ظاهر می شوند.

درجات آفتاب سوختگی

درجات آفتاب سوختگی را می توان به سوختگی های درجه یک، سوختگی درجه دو و سوختگی درجه سه یا حاد تقسیم کرد.

آفتاب سوختگی درجه یک: سوختگی در اثر اشعه ماوراء بنفش ایجاد می شود و باعث درد و قرمزی جزئی در پوست می شود اما فقط لایه بیرونی پوست را درگیر می کند، شایان ذکر است که افراد با پوست روشن، بلوند یا چشم آبی بیشتر دچار آفتاب سوختگی می شوند. علاوه بر این، کودکان زیر 6 سال و یا سالمندان بالای 60 سال حساسیت بالایی به آفتاب سوختگی دارند.

آفتاب سوختگی درجه دو: لایه عمیق پوست و انتهای عصب در این نوع سوختگی تحت تاثیر قرار می گیرد و باعث درد بیشتر مصدوم می شود و بهبودی آن زمان بیشتری طول می کشد و با تاول همراه است.

درجه حاد آفتاب سوختگی: سوختگی در این نوع به دلیل قرار گرفتن شدید در معرض نور شدید خورشید رخ می دهد که التهاب حاد پوست ایجاد می شود و بیمار دچار درد شدید و پیدایش تاول، وزیکول و ادم در پوست قسمت بالای کمر می شود.

علائم آفتاب سوختگی

علائم آفتاب سوختگی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، زیرا ممکن است فقط به صورت قرمزی پوست برای چند ساعت و با تورم خفیف پوست ظاهر شود، در حالی که علائم دیگر در موارد شدید مانند ظاهر شدن تاول روی پوست مشاهده می شود.

تاول های سوختگی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب سوختگی شدید بر روی پوست ظاهر می شوند و درد شدیدی را برای فرد ایجاد می کنند و پس از چند ساعت یا یک روز پس از قرار گرفتن در معرض شدید آفتاب ظاهر می شوند و ممکن است یک هفته طول بکشد تا بهبود یابد

لایه برداری پوست بعد از آفتاب سوختگی
لایه برداری پوست یک فرآیند طبیعی است که بدن برای ترمیم سلول های آسیب دیده انجام می دهد و به بهبودی پوست کمک می کند، اما ممکن است باعث خارش و ناراحتی افراد مبتلا شود. لایه برداری به مدت یک هفته یا بیشتر ادامه دارد.

تورم صورت بعد از آفتاب سوختگی
تورم صورت یک علامت جدی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد، زیرا نشان می دهد که بدن در معرض درجه شدید آفتاب سوختگی قرار گرفته است که به آن مسمومیت با نور خورشید می گویند و ممکن است با علائم دیگری مانند ظاهر شدن پوست همراه باشد.

پیشگیری از آفتاب سوختگی

یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از آسیب‌های ناشی از آفتاب و آفتاب‌سوختگی، استفاده از ضد آفتاب‌هایی است که حاوی فاکتور محافظتی در برابر نور خورشید (SPF) هستند،SPF فاکتوری است که میزان انرژی خورشیدی مورد نیاز را که باعث آفتاب‌سوختگی هنگام استفاده از ضد آفتاب می‌شود، نسبت به پوست اندازه‌گیری می‌کند.

راه دیگر پیشگیری از آفتاب سوختگی پرهیز از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم و شدید خورشید است.

اگرچه قرار گرفتن در معرض نور خورشید به دریافت ویتامین D کمک می کند ، اما قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت 5 تا 15 دقیقه در چندین روز در هفته برای حفظ سطح طبیعی ویتامین D کافی است.

عوارض آفتاب سوختگی

ممکن است در اثر قرار گرفتن مکرر در معرض آفتاب سوختگی ناشی از اشعه ماوراء بنفش، عوارض طولانی مدت متعددی رخ دهد که از جمله این عوارض می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک
• کراتوز اکتینیک که ظاهر لکه های خشن و پوسته پوسته روی پوست است
• پوست ممکن است به دلیل زخم های شدید دچار عفونت باکتریایی شود.
• سرطان پوست

بیماری عفونت قارچی ناخن

عفونت قارچی ناخن یا اونیکومیکوزیس ماده جامدی است که روی ناخن تشکیل می شود و به کراتین معروف است و باعث تغییر رنگ ناخن، ضخامت و تغییر شکل آن می شوند.

این التهاب ناخن های پا را بیشتر از ناخن های دست درگیر می کند و معمولا در بین افرادی که در به طور معمول به استخرهای عمومی می روند رخ می دهد،مانند نجات غریقان و ورزشکاران شنا.

علائم عفونت قارچی ناخن

افزایش ضخامت ناخن و تغییر رنگ آن دو علامت شایع عفونت های قارچی ناخن می باشد.از دیگر علائم مهم قارچ ناخن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سفید، سیاه و یا زرد شدن رنگ ناخن
• تغییر شکل ناخن
• پوست کنار ناخن ممکن است ملتهب یا پوسته پوسته شود.
• اگر عفونت درمان نشود، ناخن ممکن است در نهایت شکسته شود.
• در صورت ابتلا به عفونت ناخن پا، راه رفتن ممکن است ناراحت کننده باشد.

علل عفونت قارچی ناخن

عناصر متعددی وجود دارد که احتمال عفونت ناخن با عفونت های قارچی را افزایش می دهد که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پوشیدن کفش هایی که باعث گرم شدن و تعریق پاها می شود
• قرار گرفتن در محیط مرطوب
• آسیب مکرر به ناخن
• بهداشت عمومی ضعیف
• برخی بیماری ها از جمله دیابت، پسوریازیس ، گردش خون ضعیف و ایمنی ضعیف
• سیگار کشیدن

علاوه بر این موارد، اگر فرد مبتلا به عفونت قارچی در انگشتان دست یا پا باشد، این عفونت ممکن است روی ناخن‌های دست نیز تأثیر بگذارد ، زیرا در هنگام خاراندن ، قارچ به سمت ناخن‌های دست حرکت می‌کند.

نکاتی در مورد مراقبت از ناخن برای افراد مبتلا به عفونت قارچی

ناخن های خود را با کوتاه کردن مرتب آنها کوتاه نگه دارید و هر ناخنی را که لازم است سوهان بزنید.
از ناخن گیر جداگانه برای کوتاه کردن ناخن های آلوده و ناخن گیر دیگر برای کوتاه کردن ناخن های سالم استفاده کنید تا از آلودگی جلوگیری شود.
ناخن گیر را با دیگران به اشتراک نگذارید.
پاهای خود را تا حد امکان خنک و تا حد امکان خشک نگه دارید.

پزشک پوست و مو در درمان مشکلات ناخن از جمله عفونت قارچی ناخن نیز تخصص دارد ، بنابراین فرد مبتلا به این بیماری باید به دکتر متخصص پوست یا درماتولوژی مراجعه کند.

برای درمان یبماری قارچ ناخن ، می توانید به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید.

بیماری قارچی پوستی کاندیدیازیس

کاندیدیازیس بیماری است که از تکثیر نوعی قارچ به نام کاندیدا به وجود می آید.این قارچ انواع زیادی دارد که شایع ترین آنها کاندیدا آلبیکنس است.این بیماری در مکان های گرم و مرطوب پخش می شود. این قارچ ها به طور طبیعی در قسمت های مختلف بدن مانند دهان، معده یا واژن بدون ایجاد عفونت زندگی می کنند، اما برخی موارد باعث افزایش رشد آن ها و در نتیجه عفونت می شوند.

این بیماری در بسیاری از قسمت های بدن مانند دهان، واژن، پوست و خون ایجاد می شود و در زنان بسیار شایع است.

بیماری پوستی کاندیدیازیس ناشی از عفونت قارچی است و افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به کاندیدیاز هستند عبارتند از:

1. دیابتی ها
2. افرادی که از برخی از داروها مانند داروهای استروئیدی استفاده می کنند
3. نوزادان و سالمندان
4. سیگاری ها
5. بیماران مبتلا به بیماری های ایمنی مانند عفونت با ویروس نقص ایمنی اکتسابی ( ایدز ) و بیماران سرطانی تحت درمان با شیمی درمانی
6. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
7. مصرف دوزهای بالای آنتی بیوتیک یا استفاده طولانی مدت از آنها
8. زنان تحت تأثیر تغییرات هورمونی مانند دوران بارداری یا کسانی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند
9. استفاده کنندگان از پروتزهای دندانی نامناسب

علائم کاندیدیازیس

علائم و نشانه های کاندیدیازیس به شرح زیر است:

• ظهور لکه های سفید روی زبان، لثه ها و لوزه ها
• خونریزی خفیف به محض اینکه ناحیه آسیب دیده خراشیده شود.
• درد در ناحیه حفره دهان.
• قرمزی حفره دهان.
• از دست دادن حس چشایی
• مشکل در بلع
• خارش واژن، درد همراه با ادرار

بیماری پوستی ملاسما

ملاسما به عنوان تغییر رنگ پوست تعریف می شود که در نتیجه افزایش تولید ملانین در مناطقی از بدن که در معرض نور خورشید هستند رخ می دهد. ملاسما به صورت لکه های متقارن ظاهر می شود که می توانند موج دار یا کک و مک مانند باشند.

رنگ ملاسما  معمولا قهوه ای است  ، اما گاهی اوقات نیز قهوه ای مایل به خاکستری یا خاکستری مایل به آبی است.ابتلا به ملاسما در زنان بسیار شایع است ، اما در مردان کمتر شایع است، زیرا تنها حدود 10 درصد از کل موارد ملاسما در مردان رخ می دهد.

ملاسما معمولا در نواحی خاصی از صورت مانند گونه ها، پیشانی، چانه و لب بالایی ظاهر می شود و مواردی هم وجود دارد که ملاسما در نقاطی مانند بازوها ، گردن و شانه ها ظاهر می شود.

علل ملاسما

ملاسما  در نتیجه بیش فعالی ملانوسیت های موجود در پوست رخ می دهد و این منجر به افزایش ترشح رنگدانه ملانین در آن می شود.

با این حال، علت اصلی ملاسما شناسایی نشده است و با علل و عوامل زیادی مرتبط است :

• قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید و اشعه ماوراء بنفش
• اختلالات هورمون های زنانه، از جمله استروژن و پروژسترون
• مصرف برخی از انواع داروها که می تواند حساسیت پوست به نور خورشید را افزایش دهد
• برخی از آنتی بیوتیک ها
• برخی از داروهای فشار خون بالا
• داروهای حاوی رتینوئید
• فشار خون
• اختلالات تیروئید
• استفاده از برخی مواد آرایشی که می تواند باعث تحریک و التهاب پوست شود

علائم ملاسما

علائم و نشانه های ملاسما به صورت لکه های مسطح و تیره ای ظاهر می شوند که ممکن است شبیه کک و مک باشد. رنگ ملاسما بسته به رنگ پوست فرد و شدت ملاسما می تواند متفاوت باشد . به طور کلی رنگ ملاسما کمی تیره تر از رنگ پوست معمولی است.

دکتر پوست و درماتولوژی از آزمایشات مختلف برای تشخیص بیماری ملاسما استفاده می کند.

بیماری پوستی درماتیت تماسی

درماتیت تماسی یک بثورات قرمز و خارش دار است که در اثر تماس مستقیم پوست با یک ماده یا واکنش آلرژیک به آن ماده، که ممکن است صابون، لوازم آرایشی، عطر، جواهرات، یا گیاهان باشد، ایجاد می شود. درماتیت تماسی یک بیماری غیر مسری و اما بسیار ناراحت کننده است.

درماتیت تماسی آلرژیک:
این نوع التهاب زمانی اتفاق می‌افتد که پوست در معرض یک ماده خارجی قرار می‌گیرد که منجر به ترشح مواد شیمیایی التهابی در بدن می‌شود که باعث خارش و تحریک پوست می‌شود. یکی از دلایلی که منجر به درماتیت تماسی آلرژیک می شود، تماس پوست با موارد زیر است:

• جواهرات ساخته شده از نیکل یا طلا
• پنجه های لاستیکی
• عطرها یا مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایشی و محصولات مراقبت از پوست
• بلوط سمی یا پیچک سمی

درماتیت تماسی تحریک کننده:
این نوع التهاب زمانی رخ می دهد که پوست با یک ماده سمی تماس پیدا می کند. از جمله مواد سمی که منجر به عفونت با این نوع التهاب می شود موارد زیر است:

• اسید باتری
• سفید کننده لباس
• پاک کننده ها
• نفت سفید
• مواد شوینده
• اسپری فلفل
• خاک اره یا گرد و غبار پشم
• برخی از گیاهان
• کودها و آفت کش ها

علائم درماتیت تماسی

علائم و نشانه های درماتیت تماسی عبارتند از:

• جوش قرمز
• خارش شدید
• پوست خشک، ترک خورده و پوسته پوسته
• جوش ها و دانه ها
• تورم یا سوزش

پیشگیری از درماتیت تماسی

• دوری از محرک ها و آلرژن ها
• شستن پوست
• استفاده از لباس های محافظ و دستکش در برابر مواد شیمیایی
• استفاده از مرطوب کننده پوست

بیماری پوستی بلفاریت

پیشگیری از آبله مرغان

مهم ترین راه پیشگیری از آبله مرغان تزریق واکسن است ، واکسن آبله مرغان به کودکان بالای یک سال و چهار سال تزریق می شود و در مورد بزرگسالانی که آبله مرغان نداشته اند، واکسن را می توان در هر زمانی تزریق کرد.

مشکل خشکی پوست

خشکی پوست  به دلیل از بین رفتن آب و روغن های طبیعی از لایه های سطحی پوست ایجاد می شود که هر دو برای نرم و لطیف نگه داشتن پوست مهم هستند. این مشکل هم در مردان و هم در زنان می تواند رخ دهد و افراد مسن از آسیب پذیرترین افراد در برابر خشکی پوست هستند.

مشکل خشکی پوست در قسمت‌های مختلف بدن ظاهر می‌شود  ، اما در بازوها، دست‌ها و ساق پاها بیشتر بروز می‌کند.

علل خشکی پوست

دلیل خشکی پوست  فرد عمدتاً به دلیل کمبود روغن های لایه سطحی در پوست است و این می تواند به دلایل زیادی رخ دهد که رایج ترین این دلایل به شرح زیر است :

عوامل خارجی و محیطی که عبارتند از:

• دمای سرد
• رطوبت کم به خصوص در فصل زمستان
• شستشوی بیش از حد پوست با صابون
• استفاده بیش از حد از مواد ضدعفونی کننده و پاک کننده های حاوی الکل

بیماری ها و مشکلات سلامتی از جمله:

• بیماری های تیروئید، از جمله کم کاری تیروئید
• دیابت
• اگزما
• پسوریازیس
• سوء تغذیه و کمبود ویتامین ها از جمله ویتامین A
• ننوشیدن آب کافی
• مصرف برخی از انواع داروها از جمله:داروهای فشار خون بالا
• داروهای کاهش دهنده کلسترول
• داروهای آکنه
• آنتی هیستامین ها
• آنتی اسیدها
• ملین ها

علائم خشکی پوست

خارش یکی از بارزترین علائم خشکی پوست است ، اما علائم دیگری نیز وجود دارد که هنگام خشک شدن پوست ممکن است رخ دهد که شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است که برای نام بردن از آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• زبری پوست
• قرمزی پوست
• احساس سوزش در پوست
• لایه برداری و ترک خوردگی پوست

عوارض خشکی پوست

خشکی پوست اغلب ضرری ندارد ، اما اگر وضعیت خشکی پوست ادامه یافته و تشدید شود، می تواند عوارض زیر را به همراه داشته باشد:

• اگزما
• راش
• عفونت باکتریایی یا قارچی
• سلولیت
• تغییر رنگ پوست

خارش پوست

خارش احساس سوزش پوست به عنوان علامت برخی از بیماری های پوستی یا واکنش به حساسیت به یک چیز خاص است. خارش باعث میل به مالش پوست شده و گاهی اوقات باعث احساس درد در ناحیه آسیب دیده می شود.

خارش اغلب در یک ناحیه خاص از بدن است، اما می تواند به چندین ناحیه گسترش یابد. خارش اغلب با بثورات و قرمزی پوست همراه است.

علل خارش پوست

دلایل خارش پوست بسیار زیاد و متنوع است و خارش ممکن است نشانه یک بیماری شدید و خطرناک مانند نارسایی کلیه، دیابت یا در نتیجه خشکی پوست یا نیش حشره باشد.

علل خارش پوست عبارتند از:

بیماری های پوستی
بسیاری از بیماری های پوستی می توانند باعث خارش شوند، از جمله:

• درماتیت
• اگزما
• پسوریازیس
• عفونت های قارچی

آلرژی و قرار گرفتن در معرض مواد محرک نیز می توانند منجر به خارش پوست شوند.

برخی از بیماری ها و مشکلات سلامتی ممکن است بر روی پوست تأثیر بگذارند و باعث خارش شوند عبارتند از:

• انسداد مجرای صفراوی
• سیروز
• کم خونی
• برخی از انواع سرطان
• بیماری های تیروئید
• نارسایی کلیه
• اختلالات سیستم عصبی مانند دیابت، مولتیپل اسکلروزیس ، زونا و نوروپاتی
• ابله
• سرخک
• عفونت کرم سوزنی
• گال

داروهایی که باعث خارش می شوند

برخی از داروها می توانند باعث خارش و بثورات پوستی شوند:

• ضد قارچ ها
• آنتی بیوتیک ها
• داروهای مسکن
• داروهای ضد تشنج
• برخی از داروهای سرطان

علائم خارش پوست

خارش پوست اغلب با برخی علائم زیر همراه است :

• قرمزی پوست در ناحیه آسیب دیده
• ظهور تاول ها و حباب های پوستی
• خشکی و ترک خوردگی پوست
• لایه برداری پوست
• ظهور لکه ها روی پوست

نکاتی برای مقابله با خارش پوست

برای تسکین خارش پوست به دستورالعمل های زیر توجه کنید:

• هنگام خارش پوست را به شدت خراش ندهید تا آسیبی به پوست وارد نشود.
• از پدهای مرطوب و سرد روی ناحیه مورد نظر استفاده کنید و کرم مرطوب کننده را روی ناحیه آسیب دیده بمالید
• لباس‌های نخی سبک بپوشید و از پوشیدن لباس‌های پشمی که ممکن است پوست را تحریک کنند خودداری کنید
• با آب ولرم دوش بگیرید

برای برطرف کردن مشکلات پوستی باید به دکتر متخصص درماتولوژی مراجعه کرد.

جمع بندی :

بسیاری از بیماری های پوستی قابل درمان هستند،به شرط اینکه فرد بیماری پوستی خود را نادیده نگیرد و از درمان های خودسرانه استفاده نکرده و به موقع به پزشک پوست و مو مراجعه کند.

بیماری های پوستی از نظر علائم و شدت بسیار متفاوت هستند ، می توانند بیماری های موقت یا دائمی باشند و ممکن است دردناک یا بدون درد باشند، برخی از بیماری های پوستی به دلایل پاتولوژیک و برخی از آنها منشاء ژنتیکی دارند.

بیش از 3000 بیماری پوستی مختلف وجود دارد که اشاره به تمامی آن ها در یک مقاله ممکن نیست ، در این صفحه به رایج ترین انواع بیماری های پوستی به همراه علل و علائم آن ها پرداختیم.توصیه کلی این است که در صورت مشاهده تغییرات غیر طبیعی در پوست و یا تجربه علائم بیماری های پوستی ، سریعا به دکتر پوست یا درماتولوژی مراجعه کنیم تا پزشک با معاینه ، مشکل یا بیماری را به سرعت شناسایی کرده و برنامه درمانی مناسب را اعمال کند.وبسایت بهترین دکتر همواره سلامتی را برای شما آرزومند است.

 

 

 

منابع :

https://www.healthline.com/health/skin-redness

https://www.medicalnewstoday.com/articles/323521

https://www.verywellhealth.com/red-skin-5087775#causes

https://www.healthgrades.com/right-care/skin-hair-and-nails/red-spots

https://www.healthline.com/health/contact-dermatitis-treatments

https://my.clevelandclinic.org/health/symptoms/17832-peeling-skin